GESPREKKEN OP DF, BRUG
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
'T KLEINE KRANTSJE
SNEUEZAAK
Fan glas naar kees suden je
boven dizze gesprekken sette
kenne. Daar tussen in W.A.O.
en werkloosheid en gasfebriek.
Mar fia de Frico en de boeren
en hun mest wurdt ut een
keesterhaal. Mar een trouw had
ut laatste woord en niet Tabe
Ruutsje, Lange Marten, Minne
Mager, Fokke Vutman en Groa-
te Geert.
Tabe Ruutsje: Mien skoansoan
uut Leerdam is hast an afkeu
ring toe. Mar hij skiet er suver
wat teugen an met al die re-
boelje over de W.A.O. en soa.
Mar ja, hij wil wel stoppe met
dat glasblazen.
Minne Mager: Daar ken ie be
ter met stoppe as met atblazen.
Want dat stopt dubbel. Klein
grapke. Mar afblazen is ge-
sond, en daar gaat ut om. Ge-
sondheid. Ik raak boven de ja
ren, dat Kok en sien maten
make dizze W.A.O.-er niks
meer.
Lange Marten: Een paar huzen
fan ons af woant een fent, die
werkt bij de Frico. Soms hier
op 'e Hemrik, soms erges an
ders. Die hèt pien in 'e buuk,
Er zijn misschien niet eens zo heel veel lezers, die met één
oogopslag zien, waar deze foto is gemaakt. Want een op
name van vandaag op precies dezelfde plaats ziet er wel
heel anders uit. Van de gehele rechter gevelwand staan er
nu geen twee stenen meer op elkaar en datzelfde geldt
voor het huis, dat we op de achtergrond zien. Dit is een foto
van het Oldegalileën en wel van het begin - de fotograaf
heeft vlak bij de Hoekstersingel naast het café Blauwhuis
gestaan. Dat moet even na de Tweede Wereldoorlog zijn
geweest; de slagers - of bakkersjongen, die er aankomt is
ook nog echt iets van de oude tijd. Wel is de linker gevel-
wand dus blijven staan, maar het huis in het midden, we
zeiden het net al, verdween eveneens. Dat heeft op de
hoek van het Oldegalileën en de Eestraat gestaan - jaren
lang zat "Het Huis van de vele koopjes" in dit pand.
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
wat fan die ouwe gasfebriek-
mannen. Ik hoor daar mien
swager wel es over. Die sitte
nog wel es even bij mekaar.
Wij binne fan foor ut aardgas,
segge se dan. Wij waren de
eerste krakers.
Marten: Krakers. O, ja se mon-
gen eerst de saak. Alle toestel
len ombouwd. Ja. Wij binne
nog fan foor de tillefisie. En fan
foor de oorlog. En hoe feul oor
log is der na de tied al weer
niet weest? Soms in één land:
nimJoego-servië.
Fokke: Must die foorstelle, dat
wij met tenks Drente binnenrie-
de. Of dat de Groaningers Liw-
wadden bombardére. Of we
mutte weer in de kaziematten,
soa as Skelte dan seid, in de
kaziematten krupe op de Af-
sluutdiek om de Hollanders te
keren.
Geert: Praat mij niet fan Skelte.
Laassen trof ik em op een fer-
jaarsfesiete. Hij had ut groaste
woord. Dat doogde niet, en dat
niet. En te feul swatten en an
der nuver folk. En wat die Mof
fen doen teugen die asielsoe-
kers is muskien niet goed te
praten, mar ja.
Marten: Bij 't foetballen hew je
dat oek. As een gekleurde
speuler de bal hèt, make se
rare geluden. Wat? Ja, ik sit
nou altied weer bij Cambuur.
Enkeld nog es Heerenveen. En
dan hew je oek wel supporters
uut Holland, die skelle hier van
"boeren".
Tabe: En se hewwe muskien
nog nooit een echte boer sien!
Ja, op de tee-vee as se op hun
trekkers bezig binne, of as se
mest op ut land smiete. Wij su
den faker stront segge. Mar su
den die boeren ut echt soa min
hewwe?
Geert: Se gane oek nog teugen
mekaar tekeer. Ik bedoel over
die mest. Die in 't Noorden teu
gen die in 't Suden. Knokke om
stront, meensen. Waar bedare
wij?
Marten: En die selde boeren
sitte oek weer in 't bestuur fan
de Frico, seit die buurman fan
ons. Se hewwé fan al hun ei
gen drukte soa feul stront in de
ogen, dat de arbeiders op de
febrieken de dupe wurre, seit ie
dan. Fooral in de kees.
Minne: Hewwe we ut nou over
de mest of over de kees? Bei
de tegeliek ken niet, want dan
wurre ut smeerkezen. Hoor mij
es. Hoe sit dit, Fokke? Dou
hesterfoordeurleerd.
Fokke: Dat is al soa lang leden.
Mar wat die kees anbelangt:
dat speult niet alleen in Fries
land, of alleen in Nederland.
Uropa mannen of nog groater.
En dan is de fraag: wat wille de
meensen ete?
Tabe: As ik kees kope wil,
gaan ik naar de merk. Seg
maar Gjalt siet mie ankommen.
Hij seit: ut selde as fleden
week, een dikke kilo? Wuust
even proeve? Bij een folgende
klant oek soa. Dat mutte se in 't
groat oek doen, niet Fokke?
Fokke: Dou bist er dicht bij.
Marketing en soa segge se
dan. Wat fiene de meensen
lekkere kees? He.wwe se der
pagina 17
want se hewwe ut over meer
asfijfhonderdderuut.
Fokke Vutman: Wat dat anbe
langt, ferandert er niet feul in
de wereld. Soa oud as ik bin,
altied sukke ferhalen. As ik
daar an denk bin ik blied dat ik
een aardig pusjoen hew.
Groate Geert: Ja, die man is
jaren ambtenaar weest. In 't
bouwtak was dat anders. Mar
mien swager sien fader hèt ja
ren op 'e gasfebriek werkt en is
oek al weer jaren met pusjoen.
Das een dure, want hij is al fer
over de tachtig!
Minne: Hij mag wel- oppasse
dat ie de skuld niet krijt fan die
smeertroep daar op ut Hoek-
sterend. Wat hèt dat skoonma-
ken al niet een geld kost, en
wat komt er nog bij?
Tabe: En wie is ferantwoorde-
lijk? Och nee, de lui die der
toen werkten wisten oek niet
beter. Mar die dure ondersoe-
kers fan dat buro, de D.K.W..
of soa, hewwe hurren best fer-
gist. Ut sal je mar gebeure.
Geert: Der leve nog een stuk of
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders
waar is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien
dagen naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vries-
straat 1,8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten
wij een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was
het.met zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang
vervlogen tijd.
feul of een bitsje foor over. Hoe
mut ut ferpakt wurre? Reklame
make, net as Frau Antje doet.
Geert: Wie is vrouw Antje? O,
in Duutsland op groate tentoon
stellingen. Ik fien kees lekker,
en toch hew ik een neef, die
lust gien kees. Feitwaar, die
lust gien kees!
Tabe: Jou hadden froeger op
de Wüttelhaven son echte
keeswinkel. Ik loof een Kruze.
Die hadde foor de oorlog een
dicht •bestelwagentsje met een
peerd er foor. Daar brocht ie ut
spul met rond. Hij had self oek
een gesonde, rooie keeskop as
ik em mie goed foor de geest
haal.
Minne: Foor kees naar de Wüt
telhaven. Andersom ken niet.
Klein grapke. Wie houdt nou
niet fan kees. Sinterklaas mag
aansen mij wel een grouwe
Edammer in 'e skuun doen. Hé
mefrouw, houdt u fan kees?
Passerende dame: Mut je mij
hewwe? Seg ut dan! Of ik fan
kees houw? Of jim ut wete of
niet, mar ik bin al jaren-met
een Kees trouwd. En ik houw
fan emIEnnoujimme weer!!!!!
(Diepe stilte.
Vlga
(Naskrift. Minne wil wel een
Edammer in 'e skuun. As ut
groate skunen binne, ken der
oek wel een Liwwadder woor-
deboek in. Ja, dat is der nou.
Echt!!!)
Dat was ook even een sneue
zaak voor de brugwachter van
de Oosterbrug in december ne
gentienvijftig! Had die goeie
man net een schip z'n brug la
ten passeren, toen er nog een
sleepbootje aankwam. Dat zat
aan het eerste schip vast, wat
de brugwachter helemaal niet
in de gaten had. Die liet dus
het brugdek zakken, waardoor
de hele kajuit van het sleep
bootje werd afgerukt. De tekst
van de daaropvolgende dialoog
tussen de brugwachter en de
schipper kennen we helaas
niet. De brugwachter zal wel
niet gezegd hebben: "Oh, sor-
ry, schipper,
