hebben over de dekking die het college voorstaat. Waarna ik
een meer algemene opmerking zal maken die uitloopt in twee
voorstellen.
Wanneer je, zoals het college, te maken krijgt met het feit
dat je een gebouw niet kunt bouwen voor het beschikbare geld,
kun je een aantal dingen doen. Het eerste is om dan maar niet
te bouwen. Dat is model 1 zoals in de raadsbrief verwoord
staat. In de commissievergadering heeft de wethouder al
gezegd dat dat betekent dat je waarschijnlijk zo'n f 10
miljoen minder te besteden zult hebben en voor zo'n laag
bedrag dat zei mevrouw De Haan ook al kun je natuurlijk
helemaal geen nieuw gebouw neer zetten. Dat betekent ook in
het geval van De Harmonie dat je geen huis meer hebt, want
dat heb je al afgebroken.
Verder kunnen wij proberen om een deel van het gebouw nu nog
niet te bouwen. Dat is eigenlijk model 2. In feite betekent
dat een verhoging van je budget, want als je het later wel
wilt invullen, zal het toch betaald moeten worden. Verder heb
je dan te maken met een moeilijke exploitatie, een deel van
het gebouw levert geen geld op. Dat is een situatie die je
niet wilt.
Je kunt er ook voor kiezen om niet alles meteen compleet te
bouwen, zoals in de modellen 3 en 4 in de raadsbrief staat.
Maar dan ook zal je later je budget moeten verhogen om alsnog
bij te bouwen en ook dan levert het gebouw vanaf het begin
niet volledig zijn geld op. Er is zelfs uitgerekend dat
weglaten op een termijn van een aantal jaren duurder is dan
onmiddellijk bouwen.
De meest logische stap is dan ook zoals verwoord in model 5
door het college. Je bouwt het gebouw volgens de eisen die je
zelf hebt opgesteld. Dat kan niet voor het beschikbare geld,
dus moet je dat geld ergens anders zien te krijgen. Zoals ik
al zei, logisch kom je uit bij model 5, een bijna onontkoom
bare keuze. Tot zover over de modellen.
Dan kom ik bij de dekking zoals het college die voorstelt.
Als eerste stelt het college voor om de 1992 de vrijvallende
Princessehofgelden, dan gaat het om f 1 miljoen, te gebruiken
om de kapitaallasten van de nieuwbouw te verminderen. Dat is
als je het logisch bekijkt een goede oplossing. Als wij
eerder met de bouw hadden kunnen beginnen, waren wij nu dat
miljoen ook kwijt geweest aan De Harmonie, dus gebruiken wij
het nu ook voor De Harmonie.
Maar je kunt ook een andere benadering kiezen, namelijk deze.
Wij hebben in 1992 geen kapitaallasten voer De Harmonie. Dat
levert een incidentele meevaller op van f 1 miljoen. Dat geld
moet besteed worden binnen de cultuur en daarom gaan wij eens
kijken welke wensen wij op dat gebied hebben. Als wij dat
10
doen kunnen wij namelijk een brede afweging maken voor die
besteding. Ik kom daarop nog terug.
Als tweede over de dekking stelt het college voor om de
waarde van de grond in te brengen in het project. Een bedrag
van f 1,5 miljoen. Ook dat is logisch gedacht. Je kunt beter
geen huis bouwen op grond die niet van jezelf is en als die
grond toch al van jezelf is, kun je het beste de kosten
daarvan meenemen in het hele project. Op die manier weet je
ten minste hoe duur het hele project echt is. Logisch klopt
dat. Maar daarna zegt het college dat die grond dan wel
betaald moet worden en stelt voor om dat in 50 jaar te doen.
Net zo lang als de levensduur van het gebouw. Wanneer je dat
doet komen de kapitaallasten neer op een jaarlijks bedrag van
ongeveer f 157.000,Maar de gemeente betaalt op dit moment
f 234.000,voor rente en aflossing. Zie daar, het college
houdt f 77.000,over om de extra uitgaven voor De Harmonie
te bekostigen. En omdat wij toch nog een aantal jaren
f 234.000,zouden moeten betalen voor rente en aflossing -
ik heb gisteravond begrepen dat het ongeveer nog 15 jaar moet
- noemt het college die middelen structureel beschikbaar.
Gisteren in de commissievergadering heb ik dat een truc
genoemd en ik blijf erbij dat het een truc is. Men kan het
ook creatief boekhouden noemen. Het lijkt logisch te zijn,
maar het legt wel voor vele jaren vast dat wij die
f 234.000,niet aan andere zaken kunnen besteden.
Maar ondanks deze kanttekeningen bij de modellen en de dek
king kan er natuurlijk wel een mooi prestigeproject gereali
seerd worden. Toch blijft er bij de fractie van PAL/Groen
Links onvrede over. Die onvrede zit hem in het feit dat wij
nu voor de tweede keer geconfronteerd worden met een verho
ging van het bouwbudget. Terwijl bij beide vorige keren ons
verzekerd werd dat er goed en niet te krap gerekend werd.
Twee keer worden wij als raad gedwongen om een logisch onont
koombare keuze te doen, zonder een redelijk alternatief. Het
is niet de eerste keer dat wij als raad keuzes moeten maken
zonder alternatieven. Ik denk bijvoorbeeld aan de bezuini
gingsvoorstellen van afgelopen jaar. De raad drong er toen op
aan bij het college om meer voorstellen te doen dan het
noodzakelijk te bezuinigen bedrag. Het college is dat niet
gelukt. De raad stond voor het dilemma om "ja" te zeggen en
anders andere dekkingsmogelijkheden aan te geven. In de
bijdrage van de PAL/Groen Links-fractie aan de algemene
beschouwingen in december 1991 hebben wij gezegd, dat een
raad die serieus genomen wordt door het college ook reële
keuzemogelijkheden voorgelegd moet krijgen. Wij zijn van
mening dat daar nu echt aan gewerkt moet worden. Wij keuren
het dan ook af dat het college ook ditmaal weer een logisch
onontkoombare keuze aan ons voorlegt. Met onze motie vragen
11
